Uyku Biraz Uyku Bütün İsteğim Buydu

      Uyumak... 6,5 aydır bu kelimeye öyle uzağım ki... Bu postu okuyan tecrübeli anneler eminim ki bu ne ki yeni başlıyor diyorlardır. Doktorların  bile inanamadığı bir kızım var. Kendisi uyumayı resmen reddediyor. Gece yok denecek kadar az gündüz ise toplamda 1 ya da 1,5 saat ancak uyuyor ve uyutmaya kalktığımızda doğduğundan beri devam eden ağlamaları hala devam ediyor. Sokağa çıktığımızda biraz daha sakin oluyor ama kışın gelmesi sokak alternatifini eritiyor ne yazık ki.  Denemediğimiz şey kalmadı rezene ,anason,papatya,ıhlamur,melisa... ama sonuç hep hüsran. Başlarda bir sorunu olduğunu düşünüyorduk 4-5 ayrı doktor da aynı şeyi söyledi " kızınız tam bir cadı " :) uykusuzluk ve ağlama krizleriyle birlikte bende psikojik olarak çok yıprandım ki hala pek bir değişiklik yok. Geçen haftalarda bağışıklık sistemimde beni terk etti ve serumlarla zor da olsa ayağa kalktım. Bu çocuk ne zaman uyuyacak çok merak ediyorum. Anne olmak ne zormuş diyorum her seferinde annemi daha iyi anlıyorum gibi geliyor. Ama hergün başka bir şey öğreniyor insan. İnsanın kendi çocuğu sevidiği değer verdiği varlık olunca herşeye dayanıyor galiba. O an ne kadar sinirlensem de ufak bir gülüşüyle hava değişiyor sanki birşey olmamış gibi baştan başlıyoruz. Keşke ne hissettiğini anlayabilsem en çok o dokunuyor bir derdi mi var diye. İnşallah hiç bir çocuk üzülmez,ağlamaz ve mışıl mışıl uyur.Onlarla birlikte bizde doya doya uyuruz zira çok ihtiyacım var....

                                 
 
    Bazen böyle ağlamasını izleyip gülmüyor da değilim.
UYARI:Bu ağlama yüksek dozda yalan içerir.


                                  
Bu da ancak sokaklarda uyutabildiğim Eylül hanım.